Judith heeft een nieuwe pup

Ik zie Judith lopen met haar pup Jipp. Het nog kleine diertje dribbelt dapper naast haar mee. Er komt ze een hond tegemoet. Jipp ziet de hond ook, aarzelt even of ze verder zal lopen en gaat er toch maar bij zitten om het eens goed te bekijken. De andere hond komt dichterbij en de baasjes houden keurig afstand van elkaar. Minstens anderhalve meter, zoals de regel van dit moment voorschrijft. Judith maakt een praatje met het andere baasje en terwijl ze Jipp zachtjes over haar borst streelt vertelt ze hoe blij ze met haar is.

Haar vorige hond werd meteen besnuffeld

Hoe anders ging het met de eerste hond van Judith, Joppe. Die maakte als kleine pup kennis met veel andere honden tijdens de wandelingen, want Judith wilde graag dat Joppe heel sociaal werd. Grote honden, kleine honden, gladde honden, harige honden… Sommige honden waren rustig en vriendelijk tijdens de begroetingen, andere een beetje lomp en een enkeling was zelfs ronduit ruw met Joppe.

Hij leek enthousiast, maar hij vond het gewoon te spannend

Joppe deed als klein pupje hetzelfde als Jipp: als hij een andere hond zag aankomen dan ging hij zitten. Met als doel om het op een afstandje eens even goed te bekijken. Alleen bleven die andere honden vaak niet op een afstandje. Ze kwamen dichtbij om aan Joppe te snuffelen. Veel dichterbij dan Joppe fijn vond. Na een paar van die ontmoetingen liet Joppe wel merken dat het te spannend voor hem was, want hij werd iedere keer heel druk als een andere hond dichterbij kwam. Maar Judith dacht daardoor dat Joppe gewoon heel enthousiast werd van die andere honden.

Dus viel hij uiteindelijk uit tegen een andere hond 

Toen Joppe wat ouder werd en merkte dat het drukke gedrag ook niet hielp om andere honden uit zijn persoonlijke ruimte te houden, kwam de eerste uitval. Tot grote verwondering van Judith. Joppe was in haar beleving tot die tijd altijd zo enthousiast geweest naar andere honden! Van schrik corrigeerde Judith hem toen het gebeurde. Joppe hoefde toch niet zo lelijk te doen, die honden deden hem niks. En ze schaamde zich ook wel een beetje. Wat moesten de andere hondenbaasjes wel niet van Joppe denken?

Judiths correctie maakte het extra spannend 

Joppe kreeg intussen steeds minder vertrouwen in andere honden. Iedere keer als hij een andere hond tegenkwam was dat niet alleen spannend vanwege de hond, maar nog eens extra spannend vanwege de reactie van Judith. Daardoor ging hij steeds lelijker doen tegen andere honden. Liefst wilde hij dat ze ver uit zijn buurt bleven. En dat is zo gebleven tot zijn oude dag aan toe.

Ook honden hebben een persoonlijke ruimte 

Wat Judith niet wist, is dat honden net als mensen een persoonlijke ruimte hebben. Wij vinden het niet fijn als als we op straat lopen en willekeurige voorbijgangers ons een omhelzing of een klopje op de schouder geven. We willen niet eens met iedereen kennis maken. Een mens kan heel tevreden zijn met de vrienden en kennissen die er al zijn. Voor een hond is dit niet heel veel anders.

Voor socialiseren heb je maar twee of drie andere honden nodig 

Als een puppy twee of drie sociaal vaardige honden als rolmodellen in zijn prille leven heeft waar hij vaak mee omgaat, leert hij daar heel veel sociale vaardigheden van. Daarnaast laat je hem op een afstandje honden observeren. Zo leert hij dat er allerlei verschillende soorten honden zijn. Het niet nodig om hem in direct contact te brengen met alle honden die je in de buurt tegenkomt. Al helemaal niet als je die andere honden zelf niet door en door kent. Sterker nog: het kan het vertrouwen van je pup in jou en in andere honden dus aantasten.

Op eigen tempo, die anderhalve meter is perfect 

Jipp heeft het geluk dat ze bij Judith is komen wonen in een tijd dat mensen ten minste anderhalve meter afstand van elkaar moeten houden. Ze wordt niet gedwongen te spelen met allerlei vreemde honden. Ze hoeft ook niet kennis te maken aan de lijn. Jipp kan daardoor andere honden rustig observeren terwijl Judith, zoals nu, een praatje maakt met het baasje van de andere hond. Jipp zit erbij en kijkt ernaar en geniet van Judiths zachte strelen. Intussen kijkt ze naar de andere hond en naar zijn baasje. Wat geeft het een goed gevoel als je baasje je begrijpt. Als je rustig door te kijken, luisteren, voelen en ruiken de wereld mag ontdekken op je eigen tempo. Zo raakt Jipp vertrouwd met een heleboel andere honden en mensen. De twee honden van Judiths broer en de hond van de buurvrouw ziet Jipp bijna dagelijks. Van hen leert ze alles wat een pup moet weten over hondengedrag. Zij socialiseren Jipp, terwijl Judith voor Jipps veiligheid en haar persoonlijke ruimte zorgt. Die combinatie zorgt ervoor dat Jipp zelfvertrouwen krijgt en een sociaal vaardige en betrouwbare hond wordt.